Do czasów ery Keio Japonia charakteryzowała się polityką zamknięcia granic w stosunku do sąsiednich krajów.
Od 1868 roku, wraz z dojściem do władzy cesarza Meiji, naród ten otworzył się na świat zarówno pod względem politycznym, jak i handlowym. Japonia nawiązała owocne stosunki nie tylko z krajami Dalekiego Wschodu, ale także z państwami zamorskimi. Właśnie w tych latach, z rolniczego kraju podzielonego na 250 lenn, Japonia stała się nowoczesną światową potęgą.